Fietsexcursie Nijmegen

Zeer geslaagde excursie naar Nijmegen

Was er die dag veel regen? Ja, vooral ’s morgens.
Is die excursie daarom in het water gevallen? Nee, integendeel.

Nieuwsgierig naar de stad Nijmegen, dat waren de tiental buurtgenoten natuurlijk die zich voor de excursie hadden opgegeven en samenkwamen op 17 oktober bij het afgesproken restaurant aan de rand van de stad Nijmegen. De organisator, gids/excursieleider Freek Uijen had, zo wisten we al uit eerder toegezonden informatie, een zeer gevarieerde route door de stad gepland waarbij vrijwel alle aspecten van de stad (vroeger, nu en toekomst) aan de orde zouden komen.

Echter tijdens het eerste kopje koffie begon het te gieten van de regen en het hield even niet meer op. Meestal vallen de regenvoorspellingen van de weerstations nogal mee, maar deze ochtend was het tegendeel het geval. Dus in plaats van, na Freeks inleiding, op de fiets te springen, bestelden we, wachtend op betere tijden, nog maar een tweede kopje koffie. De wachttijd werd door Freek ten volle benut om de deelnemers voor te bereiden op de kenmerken van een stad en kennis te nemen van het bijzondere van en in Nijmegen. Met deze bagage over stadsontwikkeling werd uiteindelijktoch maar besloten, ondanks de hevige regenval, de stad in te trekken. De meesten van ons waren erop voorbereid en na regenpakken en poncho’s aangetrokken te hebben, stapten we op, om echter na 200 meter toch maar weer te schuilen onder een viaduct vanwege een wel zeer hevige regenbui.

Om niet constant in de regen te hoeven fietsen werd besloten eerst met een wandeling de binnenstad van de stad te verkennen in de hoop dat het ’s middags wat droger zou zijn en daardoor beter fietsweer.

Wij bezochten de oude binnenstad, gebouwd op de, in de ijstijd van zo’n 150.000 jaar geleden, gevormde stuwwallen. We wandelden langs de al of niet gerestaureerde restanten uit de Romeinse tijd en ruïnes uit de Middeleeuwen op de Valkhofheuvel met strategisch uitzicht op de Waal. Een onverwachte korte rondleiding door een stadsgids in de St Nicolaaskapel bezorgde ons een paar droge momenten. Tot die tijd had het geregend.

In de gietende regen hadden we al eerder het standbeeld van Mariken van Nimwegen op de markt bekeken vanuit een schuilplek bij de kerkboog. Daar leerde we over het zondige leven van Mariken met Moenen, de duivel. Alleszins reden om snel door te lopen naar de belangrijkste kerk op de top van de heuvel, de Stevenskerk. In de kerk was het ook droog en ook daar hadden we het geluk dat een gids ons wel een korte rondleiding wilde geven. Zelfs Freek werd door deze rondleider verrast doordat we toegang kregen tot de krochten van de kerk; de onderaardse gewelven met zicht op een replica van de grafkelder van Catharina van Bourbon, waarvan in de kerk zelf het praalgraf te zien was. Maar of de duvel (Moenen) ermee speelde of niet, er was in de catacomben van de kerk echt een heus permanent bierproeflokaal ingericht. Hiermee werden de woorden krocht en kroeg (synoniemen) alsnog volledig recht gedaan.

Na de lunch werd het droger. Een teken om op de fiets te springen en Nijmegen te doorkruisen met onderweg telkens korte toelichtingen van Freek. We leerden over de lokhipsters in het kader van stadsvernieuwing bij verdere ontwikkeling van oude industrieterreinen, van ontwikkeling van het ‘politiek rode’ Havana aan de Waal tot Manhattan aan de Waal vanwege de uitbreidingsplannen en de bouw van hoge gebouwen als skyline van de stad. We doorkruisten de verschillende bouwstijlen per periode in de stad. We zagen de heropbouw na het bombardement door, jawel, de latere bevrijders, de Amerikanen, in het rampjaar 1944. We passeerden kenniscentra als de Radbouduniversiteit Nijmegen (KUN) en Hogeschool Arnhem/Nijmegen (HAN) waar op het laboratorium van de vakgroep Bio-Science Karin Struijs (opgegroeid aan de Bathmenseweg/Beukenlaantje) ons voor een korte rondleiding ontving. We passeerden het Goffertpark en stadion van NEC, het huis waar Freek zijn jeugd had doorgebracht, het Keizer Karelplein als een van de meest merkwaardige, qua verkeerregulering, verkeerspleinen van Nederland. We merkten hoe Nijmegen fietsminnend is, natuurlijk vanwege de duizenden studenten in de stad. We leerden termen over stadsontwikkeling als ‘transformatie, renovatie en verdichting’. We staken via de ‘Oversteek’ de Waal over om te zien hoe het project ‘Ruimte voor de rivier’ een extra dimensie en ruimte voor recreatie aan de stad had geschonken. Maar we zagen ook hoe met de Waalsprong grote woonwijken bij Lent en Nijmegen Noord waren ontstaan. En we zagen ….. enz, enz. echt heel veel en bijzonder interessant.

Aan het eind van de middag besloten we wat te gaan eten in de binnenstad van Nijmegen. Daar waar we ’s morgens waren geconfronteerd met Mariken, Moenen, het slechtste en de duivel, hebben we ons heerlijk laten verleiden door de tegenpool: het restaurant van de stadsbrouwerij genaamd ‘De Hemel’. Een zalige afsluiting van een mooie dag, ondanks de regen.

Alle dank gaat uit naar Freek, die deze excursie als organisator, leider en stadsgids voortreffelijk had georganiseerd en voorbereid. Het presentje dat Ben namens de buurtvereniging uitreikte aan Freek, was dan ook symbolisch bedoeld voor een prachtige dag die de deelnemers zich nog lang zullen
heugen.

Met Freeks passie voor zijn Nijmegen kan het niet anders dan dat hij het lied van de Nijmeegse zanger, Ronnie Ruysdael, volledig zal kunnen meezingen (https://www.youtube.com/watch?v=1du1aOx-XsY)

De laatste regels van het refrein luiden

London is leuk,
New York is best fijn,
maar het liefste wil ik in Nijmegen zijn.

Maar in eerdere regels staat echter

Ooo als ik over de brug weer mijn stad binnenrijd,
breekt altijd de zon door
voel ik me weer blij.

Alles op deze dag was zonneklaar, maar de zon zelf …….. Juist toen we via de brug de stad weer uitreden richting Bathmen, begon het weer op te klaren. Eerlijk waar.

Voor foto’s klik hier.